چگونه برای خودمان از چوب زغال درست کنیم!
زغال یکی از عناصر کار آمد برای داشتن یک حرارت مداوم و یکنواخت است. عمدتا ما از زغال ها علاوه بر استفاده های تجاری و صنعتی در بسیاری از امور ساده مانند گرم کردن غذا و یا کباب کردن گوشت نیز استفاده می کنیم. برای شناخت یک زغال خوب و مناسب و همچنین راه و روش های تولید یک زغال با کیفیت و عالی با ما همراه باشید.زغال یا ذغال به عنوان یک محصول فرآیندی و تولیدی از چوب، در سراسر دنیا قابل توجه است و بسیاری از مردم برای استفاده های گوناگون از آن بهره می برند.
شاید برای شما هم سوال باشد که قطعات چوب چگونه طی یک فرآیند به زغال تبدیل می شوند.
عنصر اصلی زغال ها کربن ها هستند که در چوب ها نیز وجود دارند. (در کل همه چیز از مقداری کربن ساخته شده است)
پس فقط کافیست تا شما بتوانید دیگر ناخالصی های موجود در چوب ها را با یک حرارت غیر مستقیم از بین ببرید تا مقدار کربن های موجود در چوب نیز طی این فرآیند حرارت دهی و در نهایت خنک سازی به زغال تبدیل شوند.
همینطور توجه داشته باشید که چوب ها باید توسط یک حرارت غیر مستقیم و کم، به کربن و کوره زغال کبابی تبدیل شوند و اگر حرارت بالا باشد می تواند تمام کربن ها را از بین و ببرد و در نهایت چوب شما فقط به خاکستر تبدیل شود.
روش های مختلفی از جمله راه های دستی و صنعتی مختلف برای تولید ذغال از چوب وجود دارد.
ما در اینجا به بررسی این روش ها می پردازیم که حتی شما نیز می توانید از برخی از ان ها استفاده کنید تا زغال خود را در هر کجا که هستید برای خود تولید کنید و به دست آورید.
در ابتدا باید زغال ها و کیفیت آن ها را بهتر بشناسیدهمانطور که گفته شد زغال ها از کربن هستند و مقدار کربن باقی مانده در این فرآیند حرارات دهی می تواند در کیفیت زغال تاثیر گذار باشد.
هر چه قدر که حرارت و زمان حرارت دهی شما بیشتر و یا کمتر باشد می تواند مقدار درصد کربن زغال ها را نیز کاهش و یا افزایش دهد.
شما می توانید در یک مخزن کوچک به صورت غیر مستقیم حرارتی معادل با ۱۲۰ تا ۱۸۰ درجه سانتیگراد را به مدت زمان ۷ تا ۸ ساعت به چوب ها وارد کنید تا مقدار کربن آن ها به حد مناسب برسد و در نهایت برای جلوگیری از سوختن و خاکستر شدن زغال های کربنی باید آنها را در همان مخزن کاملا پلمپ یا خفه کنید تا خنک شوند و د رنهایت به یک ذغال سفت، عالی و یکدست تبدیل گردند. (مدت زمان و درجه حرارت در مخزن های بزرگ تر می تواند متفاوت باشد)
علاوه بر این، مدل چوب ها نیز در کیفیت زغال بسیار تاثیر دارند و بر اساس سخت بودن و یا نرم بودن چوب ها کیفیت زغال ها و نحوه حرارت دهی آن ها نیز متفاوت است.
در کل گفته می شود که چوب های درختان مرکبات مانند لیمو و یا پرتقال و غیره زغال بهتر و مناسب تری را ارائه می دهند. هر چند که زغال دیگر درختان مانند سیب، بلوط و یا اکالیپتوس نیز از کیفیت خوبی برخوردار هستند.
اما برای شناخت بیشتر زغال ها شما باید بدانید که یک زغال خوب چه ویژگی هایی دارد.
یک زغال خوب کاملا صاف، یک دست، بدون شکاف و برش های ایجاد شده در بدنه، تولید می شود و علاوه بر شکل ظاهری خوب باید قدرت آتش و زمان حرارت دهی بالایی نیز به همراه داشته باشد.
توجه داشته باشید که یک زغال خوب و عالی نباید ترک ترک و شکاف دار شده باشد، این می تواند نشان دهنده سوختن بیش از اندازه کربن و زغال باشد. هر چند که برخی از زغال ها نیز به دلیل شکل اصلی چوبشان می توانند کمی بد شکل به نظر برسند، که می توان گفت کیفیت آن ها به سوختن آن ها بستگی دارد.
یک زغال خوب در هنگام سوختن دودی را از خود تولید نمی کند، مداوم می سوزد و در وسط کار خاموش نمی شود، همچنین در نهایت می تواند به مدت زمان زیادی به سوختن خود ادامه دهد.
بسیاری از زغال های مرکبات که کیفیت خوبی را به همراه دارند، صاف و یکدست هستند و آتش بادوام و طولانی مدتی را از خود ارائه می دهند.
همچنین زغال ها باید کاملا به شکل یک زغال سیاه رنگ در آمده باشند و وزنی سبک را به همراه داشته باشند. هرچند که وزن آن ها نیز بسته به چوب اصلیشان می تواند متفاوت باشد، اما وزن آن ها قطعا از یک چوب کامل و یا حتی یک چوب نیمه سوخته سبک تر است.
اما تولید زغال از چوب چگونه صورت می پذیرد
شما می توانید با یک حرارت غیر مستقیم و مدام هر چوبی و حتی برگ های آن ها را به زغال تبدیل کنید.
روش های مختلفی برای تولید زغال وجود دارد و هر کدام از این روش ها می تواند زغال مناسب و خوبی را ارائه دهد. (به شرطی که طبق روال گفته شده پیش بروید)
در گذشته و همچنین اکنون نیز روش های سنتی استفاده می شدند و می شونددر روش های سنتی و قدیمی که می توان گفت معمولا برای حجم زیادی از چوب ها مورد استفاده قرار می گیرند، چوب ها را در ابتدا در چاله ها و گودال هایی در زمین قرار می دهند و سپس از مواد ترکیبی کمپوست مانندی برای حرارت دهی یواش و آهسته به آن ها بهره می برند.
در بسیاری از شهر های ایران، مانند: جهرم، بندرعباس و یا شهر های شمالی از ترکیب پوست های برنج (شلتوک) و گندم (یا پوست ذرت) و کود برای حرارت دهی آهسته استفاده می کنند. در کل هر ماده ای که به آهستگی بسوزد برای این کار مناسب است.